فقر احمق میکند!
طرز فکری قدیمی میگوید: افراد فقیر به این خاطر فقیر هستند که تصمیمات بدی میگیرند. اما سندهیل مولاینیتن، استاد اقتصاد دانشگاه هاروارد، و الدار شفیر، استاد روانشناسی دانشگاه تاد، کتابی با عنوان «کمیابی» نوشتند که این مسئله را رد میکند. از نظر آنها ماجرا کاملاً برعکس است و در واقع افراد به این خاطر تصمیمات بدی میگیرند که فقیر هستند.
وقتی کسی که در فقر به سر میبرد، وقتی کسی که هر روز بدهیهایش بزرگتر میشوند،نگرانی ها ، ترس ها و استرس هایش نیز بزرگتر شده در نتیجه نمی تواند تصمیمات درستی را بگیرد.
دلیل این امر بخاطر ساختار مغز ماست.در مغز ما قسمتی وجود دارد که مسئول تصمیم گیری های ماست.زمانی که در ترس، استرس و نگرانی به سر می بریم، نمی توانیم تصمیمات درستی بگیریم و در نتیجه هر روز بیشتر در فقر و بدهی فرو می رویم و این چرخه مدام تکرار می شود.
پیشنهاد می کنم حتما کتاب “کمیابی” یا به نام “فقر احمق می کند ” اثر ” الدارشفیر ” و “سندهیل مولاینیتن” را حتما بخوانید.
نویسندگان این کتاب با سالها تحقیق و مطالعه دریافتند که که فقر به ویژگیهای شخصیتی و عدم مدیریت درست منابع بستگی ندارد. افراد فقیر تحت پدیدهای به نام کمیابی نمیتوانند ذهن خود را بر روی تصمیمات درست متمرکز کنند و درنتیجه هر روز به فقر خود دامن میزنند. برای مثال دانشجویی که مدام به فکر پرداخت شهریه دانشگاه است چگونه میتواند روی درس خود متمرکز شود؟! کتاب فقر احمق میکند تنها بر روی فقر متمرکز نشده بلکه جنبههای دیگری مانند کمبود زمان یا کمبود روابط اجتماعی را نیز جزو کمیابی دسته بندی میکند.